- liniaal
- liñal, linial
Hollandsk - Papiamento ordbog. W.Th. de Haan. 2008.
Hollandsk - Papiamento ordbog. W.Th. de Haan. 2008.
Lineal — Sn std. (15. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus dem substantivierten Neutrum des Adjektivs l. līneālis durch Linien charakterisiert , zu l. līnea (Linie). Ebenso nndl. liniaal, nschw. linjal, nnorw. linjal. ✎ DF 2 (1942), 29. lateinisch l … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache